Spiekerboks is de voorganger van Jeffrey’s theatershow ‘Thuus’, waarmee hij op dit moment in de theaters staat. ‘Spiekerboks’ is een cabaretvoorstelling van een zelfbenoemde ‘tropische tukker’ over spijkerbroeken, subwoofers, høken en hiphop, maar vooral over vrouwen, vrouwen en vrouwen.
‘Spiekerboks’: donderdag 5 september, 16.05 uur, Nederland 2 (NTR)
‘Spiekerboks’ werd goed ontvangen door de media:
‘Spiekerboks is vermakelijk, scherp, ritmisch met vooral veel humor!’
De Gooi en Eemlander
‘Jeffrey Spalburg bewijst in zijn nieuwe programma dat hij zich soepeltjes naar een toppositie in de cabaretwereld aan het bewegen is’
TC Tubantia
‘Jeffrey is; show, harde beats en muziek. Je proeft een muziekdier en een snelle stand up comedian’
Camedy.nl
Op de cover van de Oostelijke glossy Twentelife staat Jeffrey deze maand op de cover. In een exclusief interview met het magazine legt hij haarfijn uit waarom Tukkers en Surinamers meer met elkaar gemeen hebben dan op het eerste gezicht lijkt. Nu overal te koop! En ja; Ook in het westen. Lees het artikel hier: Twentelife voorjaar 2013Roblox HackBigo Live Beans HackYUGIOH DUEL LINKS HACKPokemon Duel HackRoblox HackPixel Gun 3d HackGrowtopia HackClash Royale Hackmy cafe recipes stories hackMobile Legends HackMobile Strike Hack
Country & Westen gaat over familie en familiebanden. Over vaders en moeders. En hun onontkoombare invloed. Over dromen najagen en teleurstellingen. Over ontsnappen aan je eigen achtergrond. Of er juist naar terug keren.Kom kiek’n op:
Do 21 maart, 21:00u, MC Theater Amsterdam
Vr 22 maart, 20:30u, MC Theater Amsterdam
Za 23 maart, 20:30u, Theater Bouwkunde Deventer
13 december 2012 – MC Theater Amsterdam
★★★★☆
Amsterdamse vluchtelingen in Almere
doorPieter Rings gezien 13 december 2012
Een tropische Tukker die het belang van zijn eigen geschiedenis onderstreept. Met roots in Suriname en Twenthe. De geschiedenis van Jeffrey Spalburg begint bij zijn vader die Suriname verlaat, in Hengelo gaat studeren en daar zijn vrouw vindt. Maar ook wordt zijn geschiedenis belichaamd door zijn wandkast met vinyl platen, zijn muzikale bagage.
Zijn voorstelling Thuus is niet anders dan vakkundig te noemen. Ze kent een enorme vaart en hoge dichtheid aan grappen, typetjes en beschouwingen. Over het Nederland van nu, en over het Suriname en Twente van toen. Tussen neus en lippen door brengt hij veelvuldig samples uit de tienduizend liedjes van zijn muziekverzameling. Altijd begeleid door ritmische heupbewegingen. Niet alles is om hard bij te lachen, maar zijn imitaties van ‘Amsterdamse vluchtelingen in Almere’ (de echte Amsterdammers die erheen verhuisd zijn) zijn goud. De Caballero-zonder-filterrokende mannen en de vrouwen met hun naam in goud aan de halskettinkjes boven twee zongerijpte tomaatjes. Naast een hoge dichtheid van grappen en samples zorgt ook zijn doortimmerde verhaal dat je aandacht geen moment verslapt.
Gelukkig is er soms ook even rust. Wanneer hij vertelt over zijn vader die in Suriname als jongetje van acht ‘s morgen om half zes opstaat om de eieren van zijn moeders (zijn vader was ‘weg’) kippen naar de markt te brengen en van de opbrengst eten te kopen voor het gezin. Tijdens die verhaaltjes zonder grappen of grollen, vallen zijn pleidooi voor geschiedenis en voor vaderschap samen. Het maakt niet uit waar je geboren bent, als je maar feeling houdt met je geboortegrond en als je er maar bent voor je kind.
‘Twente meets Suriname’ is de gezongen ode aan Hengelo, waarbij hij op een Caribische muziekdeun de ene helft van de zaal ‘HEN-GE-!’ laat zingen en de andere helft laat volgen met met ‘-LÔ-Ô-Ô!’ Hengelô-ô-ô is ook zijn voor de gelegenheid uitgebrachte ‘hitsingle’ of hoe dat nu ook mag heten, want ook hitsingles zijn geschiedenis.
Maar het verhaal gaat verder. En weer is er even verstilling wanneer hij vertelt over zijn eigen zoontje van anderhalf jaar dat hij meeneemt naar Suriname om het huis van opa te bezoeken. Zijn zoontje is geboren in Almere (de stad zonder geschiedenis) en zijn moeder is Dominicaanse. En zo gaat de geschiedenis door. Een toekomstige ‘hitsingle’ over Almere dient zich al aan.
(foto: Jean van Lingen)
©Theaterkrant 2014
