Hoofdsponsor van de nieuw Comedycafé tour is Sonnema. Je weet wel; die van Berenburg. Samen met collega comedian Harry Glotzbach is Jeffrey het nieuwe gezicht van deze tour. In het seizoen 2008-2009 in meer dan 10 steden te zien, waaronder Breda, Amsterdam, Nijmegen, Groningen, Rotterdam, Eindhoven, Maastricht, Arnhem, Utrecht en Enschede. Online is een speciale campagne gestart waarin je je eigen comedy kan maken. Check:
Lees hier het verslag van Edwin Linders in de Parbode.
Wat was het een feest. Een feest van herkenning. Voor zijn bezoekers van zijn show, variërend van jonge Nederlandse stagaires (al dan niet met ouders), tot Surinaamse cultuurliefhebbers, tot collega’s uit het vak. De man op het podium was acteur/stand-up comedian/cabaretier Jeffrey Spalburg, ofwel ‘Grootmeester Flits’, Spallie en ‘MC Jeff’. ‘En mijn broer noemt mij ‘Fiets’. Waarom weet ik eigenlijk niet.’
Jeffrey is niet alleen gekomen om shows te geven. Samen met zijn vaste coach en regisseur Maarten van Hinte heeft hij ook een aantal workshops gegeven. ‘Dat doen we eigenlijk iedere keer wanneer we in Suriname zijn. Zowel in 1996 toen we hier waren de show ‘Booyaka! Booyaka!’ als een jaar later met ‘Angel’. ‘De workshops zijn bedoeld om de ontwikkeling van de comedyscene een extra boost te geven. In Suriname zit namelijk ontzettend veel talent. Jongeren die in hun eigen kringetje vaak wel de waardering krijgen die ze verdienen maar de erkenning vanuit de organisaties is er niet. Er is geen infrastructuur, ook niet qua subsidies zoals in Nederland. Er is ook geen platform voor deze jongeren om zich op artistieke wijze te uiten. En dat belemmert de continuïteit. Maar de comedians beschikken wel over ontzettend veel gedrevenheid en een sterke wil om er iets van te maken.’
Ondanks de minder gunstige omstandigheden merkt Spalburg dat de workshopdeelnemers hier op een hoger niveau instappen dan de meeste deelnemers in Nederland. ‘Het lijkt erop dat die omstandigheden juist een voordeel voor ze zijn. Ze kijken hier bewuster naar de dingen. Hosselen en surviven geeft sowieso al een flinke bodem om mee aan het werk te gaan. En dan heb je hier ook nog eens de rijkdom van al die verschillende culturen. Wat dat betreft heeft Suriname echt een voorsprong.
‘Mc Jeff’ is on a mission. Dat is duidelijk. Maar hij is geen missionaris, die hier cabaret- en comedy- ontwikkelingswerk komt verrichten. ‘Ik zie het als een uitwisseling van ervaring. Er is namelijk een duidelijke interactie’. Zodoende put Spalburg ook inspiratie uit zijn bezoek aan ons land. Dat ze ook echt vooruitgang geboekt hadden, bleek tijdens de show die de jonge Surinaamse comedians mochten opvoeren in StarZz. ‘De masterclass presentatie was fantastisch. Het niveau was hoog. In slechts drie dagen konden we een volledige standup comedyshow neerzetten, waarin we echt naar vijf unieke comedians hebben kunnen kijken.
Meer recensies vind je onder de afbeelding.
In BROMMERS KIEK’N nemen we je mee terug. Ver terug.Terug naar de basis. Terug naar de ol’skool.
Jeffrey Spalburg was zijn tijd ver vooruit. Hij heeft nooit hoeven kiezen; Hij is Surinaams én Nederlands, muzikant én acteur, een local maar toch een buitenstaander. Aan de hand van hilarische voorbeelden, vertelt hij het verhaal over een jongen die opgroeit als outsider in het oosten van het land waarin bromfietsen, boeren en buitenlui de boventoon voeren. Vergeet je paspoort niet!
Zie hier de recensie van 8Weekly:
Het lijkt een dankbaar onderwerp onder beginnende cabaretiers: de persoonlijke levensloop tot nu toe. Jeffrey Spalburg is zo’n beginnende cabaretier die ons zijn levensverhaal vertelt. Een bijzondere, want Spalburg groeide als halfbloed op in het Twentse Hengelo.
Met een Nederlandse moeder en een Surinaamse vader in het Hengelo van de jaren tachtig was Jeffrey Spalburg een opvallende verschijning in het oosten des lands. Een buitenbeentje, iemand die onbedoeld opviel tussen de Overijsselse boeren. Er niet bij hoorde, maar er ook thuis was. Vanuit deze plattelandscultuur kijkt Spalburg naar de onderlinge tegenstellingen met de grote stad, maar ook zet hij de jaren tachtig tegenover het nu.
Nostalgie
Vanuit het donker kijken twee woeste ogen je vervaarlijk aan. ‘Hiphop’ lijkt het codewoord, maar eenmaal ontdaan van muts en jas staat daar een innemende verteller. De transformatie van Surinaamse hiphopper naar boerenjongen is naadloos en wisselt constant tijdens de voorstelling. Beiden zijn verenigd in een persoon. Als jongen van de straat gaat Jeffrey Spalburg in Brommers Kiek’n geen moment over the top. Noem het boeren nuchterheid in een exotisch jasje. Spalburg brengt een verrassende cabaretshow met een nostalgische inslag. Hij neemt je mee naar de tachtiger jaren en laat aan de hand van een paar simpele voorbeelden zien of je tot de old school of de new school behoort. Vooral als je bent opgegroeid in de jaren tachtig zul je veel onderwerpen herkennen. Wie kent immers nog de Raider als voorloper van de Twix? Daarbij snijdt Spalburg ook een aantal maatschappijkritische onderwerpen aan. Zo wordt kritiek op de toeloop van grote groepen Polen naar ons land verpakt in een hilarische tekst op het kinderliedje “Witte zwanen, zwarte zwanen“.
Human beatbox
Naast humoristische feitjes, waarbij het publiek wordt aangespoord mee terug te gaan in de tijd, weet Spalburg ook als human beatbox op te vallen. Alsof er een heuse muziekinstallatie op het podium staat voert hij de ene na de andere oude hit op. Een feest van herkenning voor het publiek. De ontmoeting van Spalburg, als dorpsneger, met stadsnegers in Amsterdam is daarbij een prachtige illustratie van boerse onbeholpenheid in de grote stad.
Jeffrey Spalburg vormde ooit een duo met Najib Amhali en schreef teksten voor Jörgen Raymann. Na de toneelschool werkte hij als acteur en als rapper. Sinds 2005 is Spalburg zich bezig gaan houden met stand-up comedy. Dit resulteert nu in zijn eerste cabaretprogramma Brommers Kiek’n.
Brommers Kiek’n draait om tegenstellingen en vooroordelen. Je krijgt een inkijkje in de wereld van het platteland, de wereld van de grote stad, de jaren tachtig en het nu. Dit alles verbeeld en verpakt in humoristische verhalen en gebracht door een zeer kleurrijke verschijning op het toneel.
Brommers Kiek’n is nog tot en met juni 2009 in het hele land te zien.
Een hoofdrol in een grote musical, dat ontbrak nog op Jeffrey’s cv. Bij Cosmic Theater in Amsterdam kreeg hij de kans om samen met Esmée de la Brotonnière de hoofdrol te vertolken in een spetterende, nieuwe en frisse enscenering van het aloude Shakespeare verhaal.
Cosmic gooit de laatste jaren hoge ogen bij pers en publiek met haar producties, zoals bijvoorbeeld ‘De Koningin Van Paramaribo’. De eerste versie van het stuk, gespeeld midden in een parkeergarage van een Bijlmerflat werd vol lof ontvangen. Het Parool zag de eigenzinnige bewerking het overbekende, universele liefdesdrama in 2000 als zomervoorstelling en schreef: “Hopelijk komt er een reprise, of anders een internationale tournee”. Deze wens is nu verhoord en u kunt komend seizoen genieten van een Shakespeare vol muziek en dans.
Samen met 20 andere ster acteurs, waaronder Raymi Sambo, Paulette Smit, Manoushka Zeegelaar-Breeveld , Vastert van Aardenne, een live-band én een DJ, speelde ze in het seizoen 2002-2003 de sterren van de hemel. Gelukkig is dat niet onopgemerkt gebleven. De zalen zaten vol en de voorstelling was genomineerd van de NRC Publieksprijs.
Wat de pers ervan vond? Check de rescensies onder de afbeelding boven.